Pasztet z soczewicy w dwóch odsłonach

Odkąd zostałam wegetarianką w moim domu zaczęły pojawiać się w święta bezmięsne pasztety. Mój tata, mistrz kulinarnych improwizacji co roku wymyślał nowe połączenia, nigdy jednak nie zapisywał swoich pomysłów i nie potrafił ich nigdy odtworzyć (ma tak zresztą nie tylko z pasztetami). Zawsze też dodaje do nich sporo jajek, co z kolei mi przestało się podobać. Dlatego postanowiłam zmierzyć się w tym roku z mistrzem i spróbować swoich sił w tej dziedzinie. Mój pierwszy pasztet był bardzo udany, powstawał jednak z pomocą kilku konsultacji telefonicznych. Tym razem obyło się bez pomocy:) Obie wersje wyszły bardzo smaczne, sama nie wiem, która lepsza:) Choć piekły się późnym wieczorem, pachniały tak apetycznie, że nie mogłam się powstrzymać, żeby ich nie spróbować przed snem:) Oczywiście podobnie jak mój tata tworzyłam je całkiem spontanicznie i całkowicie na oko, mimo to starałam się zapisać dla Was proporcje najdokładniej jak umiałam.

Składniki:

I

1/2 filiżanki soczewicy (125g)

pół cebuli czerwonej

2 łyżki mielonego siemienia lnianego

2 łyżki mąki amarantusowej

2 łyżeczki suszu warzywnego

1/2 startej marchewki

5 pieczarek

garść pestek dyni

garść ziaren słonecznika

3 łyżki oliwy z oliwek

łyżeczka przyprawy do kotletów mielonych

łyżeczka przyprawy 'Zioła zamiast soli'

 szczypta soli

kolendra mielona

pieprz ziołowy

 papryka słodka

II

1/2 filiżanki soczewicy (125 g)

pół cebuli czerwonej

2 łyżki mielonego siemienia lnianego

2 łyżki mąki amarantusowej

2 łyżeczki suszu warzywnego

garść szpinaku

6 łyżek zielonego groszku (u mnie ze słoika z Lidla)

łyżeczka przyprawy tzatziki (można zastąpić czosnkiem)

kolendra mielona 

pieprz ziołowy

mięta suszona

szczypta soli

Filiżankę (250g) soczewicy gotujemy w dwóch filiżankach wody. Soczewicę dzielimy na dwie równe części i do każdej dodajemy pozostałe składniki (z wyjątkiem mąki amarantusowej). Obie pasztetowe masy miksujemy blenderem. W razie potrzeby masy zagęszczamy mąką amarantusową (lub większą ilością mielonego siemienia lnianego). Moja soczewica trochę się rozgotowała i była bardzo wilgotna, możliwe, że Wasze masy nie będą wymagały zagęszczenia. 

Gotowe masy przekładamy do foremek (ja piekłam w foremkach na muffinki). Pieczemy 25 minut w temperaturze 200 stopni, następnie jeszcze 10 w temperaturze 180 stopni Celsjusza.

P.S. Pasztet bardzo smakował też Arnoldowi, który jak zawsze dzielnie towarzyszył mi podczas sesji :D